Dağ görünmektedir. Deniz epeyce arkada kalmıştır. Adam yanındaki çocuğa "Rüyalara inanır mısın?" diye sorar. Çocuk "Evet. İnanırım. Çünkü onu görüyorum," diye yanıt verir. Kasketini indirir önüne adam; burnunu çeker. "Sadece gördüklerine inanmak iyi bir şey değildir," der. Çocuğun yanıtını beklemeden de ekler: "Tutarlı ol. O halde bu dünyada olduğuna da inanmamalısın. Doğduğunu gördün mü mesela sen?"Çocuk, güler. "Ona da inanmıyorum ki!" der. Dağın üzerindeki bulutlar aşağı inmektedir.
Soru 3: Çocuk gerçek midir?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
KİRALIK KONAK: EDEBİYATIMIZIN ÖZGÜR KADIN DÜŞMANLIĞI
Bizim edebiyatımızda kadının görünme biçimi başlı başına bir sorundur. Halk şiirinde ve divan şiirinde ideal kadın edilgin ve suskundur. Ta...
-
İçinde bulunduğumuz bunaltıcı ülke gündeminden uzaklaşmak niyetiyle ve başka gözlerle dünyaya bakma umuduyla kendimi deneme okumaya ver... -
ah bellek, acı bellek! hem arısın sen hem kim bilir hangi gülden kalma diken? Hilmi Yavuz Roman türünün bütün gereklerini kusursuz biçi...
