Dağ görünmektedir. Deniz epeyce arkada kalmıştır. Adam yanındaki çocuğa "Rüyalara inanır mısın?" diye sorar. Çocuk "Evet. İnanırım. Çünkü onu görüyorum," diye yanıt verir. Kasketini indirir önüne adam; burnunu çeker. "Sadece gördüklerine inanmak iyi bir şey değildir," der. Çocuğun yanıtını beklemeden de ekler: "Tutarlı ol. O halde bu dünyada olduğuna da inanmamalısın. Doğduğunu gördün mü mesela sen?"Çocuk, güler. "Ona da inanmıyorum ki!" der. Dağın üzerindeki bulutlar aşağı inmektedir.
Soru 3: Çocuk gerçek midir?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
KİRALIK KONAK: EDEBİYATIMIZIN ÖZGÜR KADIN DÜŞMANLIĞI
Bizim edebiyatımızda kadının görünme biçimi başlı başına bir sorundur. Halk şiirinde ve divan şiirinde ideal kadın edilgin ve suskundur. Ta...
-
HOOGSTRATEN, Samuel van View of a Corridor c. 1670 Oil on canvas, 103 x 70 cm Musée du Louvre, Paris Ağaç kovukları, mağaralar ... -
ah bellek, acı bellek! hem arısın sen hem kim bilir hangi gülden kalma diken? Hilmi Yavuz Roman türünün bütün gereklerini kusursuz biçi... -
Bu yazı, Ekim 2020 Varlık Dergisi'nde yayımlanmıştır. Franck Vidal/ L e regard des autres Ormanda dolaşırken Kral Midas, Silenos’a “İns...
Çocuğun mantığına sahip olanlara göre çocuk gerçek değildir.
YanıtlaSilRealizm varlığıyla bizi muhakkak yoracaktır rasnyonalizm de çoğu zaman üzücü sonuçlar çıkarmamıza neden oluyorsa romantik bir yaşam iyi sanırım.
YanıtlaSil