8 Eylül 2010 Çarşamba

Eylül'dendir.

 Üç aydır balkonda gevezelik edip patırtı çıkaran güvercinler çekilmişler bir kenara, ortada görünmüyorlar. Yaz boyu açık bıraktığım balkonun kapısını örtüyorum; yine de camdan bakmak istiyorum bir süre "dışarı"ya. Uzansam dallarını tutabileceğim sandığım ağaçların yaprakları çürümeye koyulmuşlar, yorgun görünüyorlar. "İçeri" zamanı geliyor artık, diyorum.

KİRALIK KONAK: EDEBİYATIMIZIN ÖZGÜR KADIN DÜŞMANLIĞI

Bizim edebiyatımızda kadının görünme biçimi başlı başına bir sorundur. Halk şiirinde ve divan şiirinde ideal kadın edilgin ve suskundur. Ta...