Bir Kadının Bir Şiir Kitabına Duyduğu Aşkın Doğuş ve Gelişim Evreleri.

Sahne I

Kadıköy’de bir sahafta buldu onu. Sarı,soluk, hafif.Ellerinin arasına sığıveriyordu, küçücük. Melih Cevdet Anday. (1956) Yanyana. İstanbul:Yeditepe Yayınları.
Yüzünü hatırlamadığı sahaftan satın aldı onu. Üçe mi beşe mi aldı, onu hatırlamıyor, bunu hatırlamaya kıymet vermiyor. Aşkın ederi olmaz ki!
Sahne II
Kadın avucundaki kitaptan ilk şiiri okudu.
GELECEK
Protohippus atın ceddi
Dinothorium filin ceddi
Biz insanın ceddi...
GELECEK MUTLU İNSANIN
Geriye kalanları okumayı, Kadıköy- Eminönü vapuruna bıraktı.

Sahne III

Ocak ayı. Vapurun başında esaslı bir rüzgar. Kadın saçları rüzgarda, avuç içini açtı. Okudu.
Faltaşı,Nerden Çıktı,Bize Bağlı, Yan Yana, Kapı, Akıncı Ruhlar yahut Çalışan Kazanır. Bilmeceler: Hiroşima, Atom H,Ölüm, Barış. Güzel Düş: Köyde Başka, İto, Kundura Boyacısına Kiraz Ağacına Çingene Kızına Dair. Güzel Düş: Anı, Ant, Olsun da Gör.
Okumayı bitirdi kadın. Vapurdan indi. Başkacaydı İstanbul şimdi. Yaşamak başkacaydı.
Sahne IV
Okumak bitti. Aşk bitmedi.
Sahne V

Kadın "Yanyana"yı rafa koydu. Her aradığında onu bulmak istedi… Bazen gözden kaybolur Yanyana. Öyle küçük ki! Ama kadın onu raftan alıverirse, avucunda açarsa onun kapağını; bir rüzgar eser başında kadının, bir deniz havası eser kadının yüzüne. İlk günkü gibi olur her şey...
Sahne VI
Her aşk, bir hikaye ister; bir çağrışımla anlattırıverir kendini ansızın. Kadın bir yazı okur, aşk üstüne... Bir aşk hikayesi anlatmaya karar verir. "Bir kadının bir şiir kitabına duyduğu aşkın doğuş ve gelişim evreleri" üzerine.